Εάν είστε αθλητής, ξέρετε ότι υπάρχουν πολλοί λόγοι για την ενασχόληση με ένα άθλημα. Οι λόγοι ποικίλλουν, από τη διατήρηση ενός υγιούς σωματικού βάρους, την ευεξία και την ώθηση των ενδορφινών που προσφέρει η άθληση, έως την κοινωνικοποίηση και την ενίσχυση των δεξιοτήτων συγκρότησης και ηγεσίας μιας ομάδας.
Αλλά για να μπορέσουμε να συμμετάσχουμε στις αθλητικές δραστηριότητες με ασφάλεια, θα πρέπει να συμπεριφερθούμε και στο σώμα μας με τον απαραίτητο σεβασμό. Η σωστή φροντίδα του σώματος και η επίγνωση των ορίων μας είναι το κλειδί για να αποφύγουμε τις κακοτοπιές, ανεξάρτητα με το αν είμαστε ανταγωνιστικοί αθλητές ή πολεμιστές του Σαββατοκύριακου.
Η πρώτη μας ερώτηση μετά από έναν αθλητικό τραυματισμό συνήθως είναι: “Πότε μπορώ να επιστρέψω στο παιχνίδι;” Η απάντηση σε αυτήν την ερώτηση ποικίλλει ανάλογα με τον τύπο και τον βαθμό του τραυματισμού.
Στο παρακάτω άρθρο, θα ρίξουμε μια ματιά στις πιο συνηθισμένες αθλητικές κακώσεις και τις αιτίες τους.
Αθλητικές Κακώσεις: Ρήξη προσθίου χιαστού συνδέσμου
O πρόσθιος χιαστός σύνδεσμος είναι ένας από τους σημαντικότερους συνδέσμους του γόνατος. Βρίσκεται στο κέντρο του γόνατος και είναι σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνος για την σταθερότητά του. Η ρήξη χιαστού (ACL tear) είναι από τις συχνότερες κακώσεις του γόνατος.
Ο συνηθέστερος μηχανισμός ρήξης είναι η στροφική κάκωση στο φορτισμένο και λυγισμένο γόνατο. Η ρήξη είναι πιο συχνή στις γυναίκες. Οι αθλητικές δραστηριότητες που εμπλέκονται είναι το ποδόσφαιρο, basket, tennis, handball, ski, κλπ. Πρόκειται για αθλήματα που περιλαμβάνουν συχνά απότομο σταμάτημα και ξεκίνημα, ή απότομη αλλαγή κατεύθυνσης.
Κλασικά, οι ασθενείς αισθάνονται έντονο πόνο τη στιγμή της ρήξης με πιθανό συνοδό ήχο σαν «κρακ». Το γόνατο συνήθως πρήζεται έντονα και γρήγορα και ο ασθενής παρουσιάζει αμέσως δυσχέρεια ή αδυναμία βάδισης.
Η διάγνωση επιβεβαιώνεται με μαγνητική τομογραφία (MRI), η οποία επιτρέπει την απεικόνιση συνοδών κακώσεων των μαλακών μορίων, όπως κακώσεις έσω πλαγίου συνδέσμου, ρήξεις έξω μηνίσκου ή οπίσθιας και έξω γωνίας. Σημειώνεται ότι η ρήξη μηνίσκου σε συνδυασμό με ρήξη χιαστού είναι εξαιρετικά συχνή.
Σε μεγαλύτερους ασθενείς (>45 ετών) χωρίς ιδιαίτερες λειτουργικές απαιτήσεις, η συντηρητική θεραπεία είναι αποδεκτή. Η συντηρητική θεραπεία περιλαμβάνει ξεκούραση, αποφυγή δραστηριοτήτων, αντιφλεγμονώδη φάρμακα και φυσικοθεραπεία.
Σε νεότερους ασθενείς με έντονες λειτουργικές απαιτήσεις, ή σε ασθενείς που συμμετέχουν σε αθλητικές δραστηριότητες συνήθως συνιστάται η χειρουργική θεραπεία με αρθροσκοπική ανακατασκευή του προσθίου χιαστού συνδέσμου (συνδεσμοπλαστική).
Αθλητικές Κακώσεις: Ρήξη μηνίσκου
Η άρθρωση του γόνατος περιλαμβάνει 2 ινοχόνδρινες ημισεληνοειδείς δομές, τον έσω και τον έξω μηνίσκο. Οι μηνίσκοι παρεμβάλλονται ανάμεσα στον μηρό και την κνήμη και συνεισφέρουν στην σταθερότητα του γόνατος και την απορρόφηση των κραδασμών. Η ρήξη μηνίσκου αποτελεί μία από τις πιο συχνές παθήσεις του γόνατος.
Οι ρήξεις μηνίσκου είναι συχνότερα τραυματικές στα νεαρά άτομα (<40 ετών) και εκφυλιστικές στις μεγαλύτερες ηλικίες (>40 ετών). Σε νέους και ενεργούς ασθενείς, ρήξη μηνίσκου συμβαίνει συνήθως μετά από στροφική κάκωση στο φορτισμένο γόνατοκατά τη διάρκεια αθλητικών δραστηριοτήτων. Ο μηχανισμός μπορεί να περιλαμβάνει απότομη αλλαγή κατεύθυνσης με το γόνατο σε φόρτιση και ελαφριά κάμψη. Τα αθλήματα που εμπλέκονται πιο συχνά είναι το τένις, basket, ποδόσφαιρο και το σκι.
Τα συχνότερα συμπτώματα περιλαμβάνουν:
- Πόνο στην έσω ή έξω επιφάνεια του γόνατος ανάλογα με τον εμπλεκόμενο μηνίσκο
- Οίδημα του γόνατος
- Πόνο στο βαθύ κάθισμα ή το ανεβοκατέβασμα της σκάλας
- Αδυναμία κίνησης του γόνατος ή κλειδωμένο γόνατο – ενδεικτικό ρήξης μηνίσκου δίκην λαβής κάδου (bucket handle tear), η οποία χρήζει πιο εσπευσμένης αντιμετώπισης.
- Αστάθεια γόνατος
Σε περίπτωση υποψίας ρήξης μηνίσκου, η απεικονιστική μέθοδος εκλογής είναι η μαγνητική τομογραφία (MRI) γόνατος, ή οποία επιτρέπει και τη διάγνωση πιθανών συνοδών κακώσεων, όπως η ρήξη χιαστού.
Σε μικρές, ατελείς ή εκφυλιστικές ρήξεις μηνίσκου και εφόσον τα συμπτώματα είναι ήπια, είναι λογικό να επιλέξετε αρχικά τη συντηρητική θεραπεία. Αυτή περιλαμβάνει ξεκούραση, αποφυγή δραστηριοτήτων που προκαλούν πόνο και φυσικοθεραπεία.
Σε περίπτωση μεγαλύτερων ρήξεων, σε νέους ασθενείς, σε κλειδωμένο γόνατο, ή εφόσον η συντηρητική θεραπεία απέτυχε να βοηθήσει, η αρθροσκοπική αντιμετώπιση αποτελεί το επόμενο βήμα.
Αθλητικές Κακώσεις: Διάστρεμμα αστραγάλου – Ποδοκνημικής
Το διάστρεμμα ποδοκνημικής ή αστραγάλου είναι ένας τραυματισμός που συμβαίνει όταν οι σύνδεσμοι της ποδοκνημικής άρθρωσης διατείνονται ή υφίστανται ρήξη. Οι σύνδεσμοι αυτοί συγκρατούν τα οστά του αστραγάλου και βοηθούν στην σταθερότητα της άρθρωσης. Τα διάστρεμματα συμβαίνουν όταν το πόδι γυρίσει υπερβολικά προς μία κατεύθυνση, δηλαδή κινηθεί πέρα από τα φυσιολογικά όρια. Είναι η πιο συχνή αιτία πόνου στον αστράγαλο.
Αίτια
Οι αιτίες του διαστρέμματος περιλαμβάνουν αθλητικές κακώσεις – αθλήματα με συχνές προσγειώσεις από άλμα ή συχνές αλλαγές κατεύθυνσης, πχ basket. Ένα διάστρεμμα μπορεί να προκληθεί από έναν απλό τραυματισμό της καθημερινότητας, πχ παραπάτημα ή στραβοπάτημα (μου γύρισε το πόδι).
Συμπτώματα & Διάγνωση
Τα συμπτώματα ενός διαστρέμματος περιλαμβάνουν πρήξιμο, μελάνιασμα, πόνο και αδυναμία βάδισης. Η διαγνωστική προσέγγιση μπορεί να περιλαμβάνει μια ακτινογραφία προκειμένου να αποκλειστεί η πιθανότητα κατάγματος. Η μαγνητική τομογραφία μπορεί να χρειαστεί σε χρόνιες περιπτώσεις, προκειμένου να αποκλειστεί η ανεπάρκεια των συνδέσμων, οστεοχόνδρινες βλάβες, ή για προεγχειρητικό σχεδιασμό.
Θεραπεία
Η αρχική θεραπεία περιλαμβάνει ξεκούραση, παγοθεραπεία, ανύψωση του σκέλους, ελαστική περίδεση και παυσίπονα, ή μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη. Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να χρειαστεί αποφόρτιση με πατερίτσες, ή ακινητοποίηση για κάποιο διάστημα. Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να χρειαστεί χειρουργείο, για αποκατάσταση των συνδέσμων, αφαίρεση ελεύθερων σωμάτων ή αντιμετώπιση χόνδρινων βλαβών.
Αθλητικές Κακώσεις: Θλάση προσαγωγών
H θλάση προσαγωγών είναι συχνός τραυματισμός σε αθλητές. Χαρακτηρίζεται από διάταση, μερική ή ολική ρήξη ενός ή περισσότερων από τους προσαγωγούς μύες (μικρός, μέγας & μακρός προσαγωγός). Ο μακρός προσαγωγός (adductor longus) εμπλέκεται πιο συχνά. Οι προσαγωγοί σταθεροποιούν τη λεκάνη και κινούν τα πόδια προς το κέντρο του σώματος (προσαγωγή).
Οι προσαγωγοί καταπονούνται ιδιαίτερα κατά τις αθλητικές δραστηριότητες μετά από επαναλαμβανόμενες αλλαγές κατεύθυνσης. Αν συμβεί μια απότομη σύσπαση, μπορεί να προσκληθεί ιδιαίτερα μεγάλη βία στο σημείο έκφυσης, που να προκαλέσει ρήξη μυϊκών ινών ή να οδηγήσει σε οστικό οίδημα. Παθητικά, η ρήξη μπορεί να συμβεί και με την υπερβολική διάταση. Η ρήξη μπορεί να έχει 3 τύπους ανάλογα με τη βαρύτητα.
Αίτια
Η βλάβη μπορεί να προκληθεί από απότομη σύσπαση, απότομη αλλαγή κατεύθυνσης, ή έλλειψη προθέρμανσης. Μεγαλύτεροι σε ηλικία αθλητές είναι πιο επιρρεπείς.
Kλινική εικόνα
Οι αθλητές συνήθως περιγράφουν έναν οξύ διαπεραστικό πόνο στην εσωτερική επιφάνεια του μηρού, κατά τη διάρκεια της κάκωσης. Σε ήπια βλάβη, μπορούν και να συνεχίσουν την άθληση, αλλά στον τύπο ΙΙ της βλάβης σταματούν, ή αρχίουν να κουτσαίνουν. Στον τύπο ΙΙΙ, η συμπτωματολογία είναι οξεία ( βάρος στη βουβωνική χώρα, δυσκολεύονται να σηκωθούν από τη καρέκλα, ή κουτσαίνουν στη βάδιση).
Θεραπεία
- Πρωτόκολλο RICE (Rest – Ανάπαυση, Ice – Πάγος, Compression – Συμπίεση, Elevation – Ανύψωση)
- Ήπια διάταση των μυών στη βουβωνική χώρα, αν το επιτρέπει ο πόνος
- Εφαρμογή ταινίας (kinesiotapping) για αποφόρτιση της περιοχής.
- Πρόγραμμα ασκήσεων αποκατάστασης με διατάσεις και ασκήσεις ενδυνάμωσης
- Σταδιακή επιστροφή σε ατομική και κατόπιν ομαδική προπόνηση
Αθλητικές Κακώσεις: Θλάση ορθών κοιλιακών – sports hernia
Πόνος στους κοιλιακούς μπορεί να εμφανιστεί μετά από τραυματισμό κατά τη διάρκεια της αθλητικής δραστηριότητας, αλλά μπορεί να είναι και αποτέλεσμα επίμονης άσκησης ή καταπόνησης των κοιλιακών. Η βλάβη αυτή είναι πολλές φορές γνωστή ως groin pain, sports hernia, athletic pubalgia ή osteitis pubis. Μάλλον πρόκειται για ένα φάσμα βλαβών που δύσκολα διαχωρίζονται κλινικά μεταξύ τους.
Το σύμπλεγμα των κοιλιακών μυών αποτελείται από τον ορθό κοιλιακό, τον έσω λοξό και τον έξω λοξό. Η λειτουργία του ορθού κοιλιακού, είναι να κάμπτει τη σπονδυλική στήλη. Οι έσω – έξω λοξοί συνεργάζονται για να βοηθούν στις στροφικές κινήσεις του κορμού. Οι μύες αυτοί μπορούν να υποστούν κάκωση κατά τη διάρκεια μιας απότομης μυϊκής σύσπασης, ή σε ξαφνική συστροφή με ασυντόνιστο τρόπο.
Πρόκειται για μια δύσκολη διάγνωση. Η πάθηση είναι συχνή σε αθλητές που χρησιμοποιούν πολύ τις μυϊκές ομάδες στην κοιλιά και τον κεντρικό μηρό, όπως ποδοσφαιριστές και παίκτες hockey.
Συμπτώματα & Διάγνωση
Ο αθλητής συχνά πονάει για καιρό πριν παραπονεθεί για έντονο πόνο στο επιτελείο της ομάδας. Πιο συχνά εμπλέκεται ο ορθός κοιλιακός, και ο πόνος εντοπίζεται στην κατάφυση του ορθού στην ηβική σύμφυση. Η κλινική εξέταση και ο απεικονιστικός έλεγχος (MRI) συχνά οδηγούν σε μη ειδικά ευρήματα. Η διαφορική διάγνωση μπορεί να περιλαμβάνει θλάση προσαγωγών, κατάγματα τύπου stress, ή σύνδρομο πρόσκρουσης ισχίου.
Θεραπεία
Η αρχική θεραπεία περιλαμβάνει ξεκούραση, massage, stretching. Ακολουθεί ενδυνάμωση και σταδιακή επιστροφή στην προπόνηση και το παιχνίδι. Το χειρουργείο με πλέγμα είναι λύση για τις ανθεκτικές περιπτώσεις.
Αθλητικές Κακώσεις: Θλάση οπίσθιων μηριαίων – hamstrings
Οι οπίσθιοι μηριαίοι είναι οι μυς που βρίσκονται στο πίσω μέρος του μηρού. Οι μυς αυτοί είναι ο δικέφαλος μηριαίος, ο ημιτενοντώδης και ο ημιμεμβρανώδης. Οι hamstrings προκαλούν κάμψη του γόνατος και έκταση του ισχίου.
Τι προκαλεί τραυματισμούς οπίσθιων μηριαίων;
Ένας τραυματισμός των οπίσθιων μηριαίων συχνά συμβαίνει κατά τη διάρκεια ξαφνικών, ισχυρών κινήσεων, όπως ένα εκρηκτικό sprint, ή άλματα που τεντώνουν υπερβολικά τους τένοντες και προκαλούν απότομη σύσπαση. Ο τραυματισμός μπορεί επίσης να συμβεί σταδιακά κατά τη διάρκεια πιο αργών κινήσεων.
Ο επαναλαμβανόμενος τραυματισμός είναι συνηθισμένος σε αθλητές. Είναι πιο πιθανό να τραυματίσετε τον οπίσθιο μηριαίο σας, εάν τον έχετε τραυματίσει στο παρελθόν. Το να κάνετε τακτικά ασκήσεις διατάσεων και ενδυνάμωσης και το ζέσταμα πριν από την άσκηση, μπορεί να βοηθήσουν στη μείωση του κινδύνου τραυματισμού του οπίσθιου μηριαίου σας.
Πώς μπορώ να ξέρω αν έχω τραυματίσει τους hamstrings;
Ήπιες κακώσεις (βαθμού 1), συνήθως προκαλούν ξαφνικό πόνο και ευαισθησία στο πίσω μέρος του μηρού. Μπορεί να είναι επώδυνο να μετακινήσετε το πόδι σας, αλλά η δύναμη του μυός δεν θα επηρεαστεί. Οι μερικές ρήξεις του οπίσθιου μηριαίου (βαθμού 2), είναι συνήθως πιο επώδυνες. Μπορεί επίσης να υπάρχει πρήξιμο ή μώλωπες στο πίσω μέρος του μηρού, καθώς και απώλεια δύναμης του μυός. Οι σοβαρές ρήξεις των οπίσθιων μηριαίων (βαθμός 3), είναι συνήθως πολύ επώδυνες, ευαίσθητες, με πρήξιμο και εκχύμωση, καθιστώντας δύσκολη τη βάδιση και την ορθοστασία. Μπορεί να υπήρχε μια αίσθηση «κρακ» τη στιγμή του τραυματισμού, και δεν θα μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το προσβεβλημένο πόδι.
Ποια είναι η θεραπεία;
Η αρχική θεραπεία περιλαμβάνει ξεκούραση, massage, stretching. Ακολουθεί ενδυνάμωση και σταδιακή επιστροφή στην προπόνηση και το παιχνίδι. Το χειρουργείο είναι εξαιρετικά σπάνιο.
Αθλητικές Κακώσεις: Τενοντίτιδα αχιλλείου
Ο Αχίλλειος τένοντας είναι ο μεγαλύτερος και ισχυρότερος τένοντας στο ανθρώπινο σώμα. Ο Αχίλλειος τένοντας συνδέει τους μύες της γάμπας με το οστό της πτέρνας. Είναι υπεύθυνος για την ώθηση όταν περπατάμε, τρέχουμε ή πηδάμε. Η τενοντίτιδα αχιλλείου είναι μια από τις πιο συχνές αιτίες πόνου στο πόδι και την πτέρνα.
Αίτια
Η πάθηση εμφανίζεται πιο συχνά σε δρομείς και αθλητές που συμμετέχουν σε αθλήματα που απαιτούν άλματα, περιστροφή ή ξαφνικές αλλαγές κατεύθυνσης, όπως μπάσκετ, τένις ή ποδόσφαιρο. Η υπερχρήση είναι η πιο κοινή αιτία τενοντίτιδας αχιλλείου. O τένοντας υποβάλλεται σε επαναλαμβανόμενο stress ή ένταση, και μπορεί να παρουσιάσει οίδημα και φλεγμονή.
Συμπτώματα
Μερικά κοινά συμπτώματα περιλαμβάνουν:
- Πόνος και δυσκαμψία στον αχίλλειο τένοντα και στην πτέρνα, που μπορεί να επιδεινώνεται με δραστηριότητα ή άσκηση
- Οίδημα και ευαισθησία στον Αχίλλειο τένοντα
- Αίσθημα τριξήματος κατά την κίνηση του αστράγαλου
- Εξόγκωμα ή πάχυνση στον αχίλλειο τένοντα κοντά στην πτέρνα
Θεραπεία
Η αρχική θεραπεία είναι συντηρητική και περιλαμβάνει ξεκούραση, παγοθεραπεία, ανύψωση, φυσικοθεραπεία, ειδικούς πάτους, κρουστικό υπέρηχο, κλπ. Η χειρουργική θεραπεία βρίσκει εφαρμογή στις ανθεκτικές περιπτώσεις.
FAQ – Συχνές Ερωτήσεις
Βρείτε μας
Κλείστε ραντεβού σήμερα με τον κ. Παναγόπουλο, προκειμένου να λάβετε εξειδικευμένη φροντίδα για το πρόβλημά σας.
